.......................................................................... ....................................................................... ......................................................................

Saturday, 11 May 2013

குட்டிக்கதைகள்-4. மக்கள் தொண்டே மகேசன் தொண்டு!


குட்டிக்கதைகள்-4


மக்கள் தொண்டே மகேசன் தொண்டு!  






        ஒரு செல்வந்தர் இருந்தார்.ஒரு நாள் அவர் தன் தோட்டத்தில் விளைந்த வாழைக்குலை ஒன்றை பணியாளிடம் கொடுத்துக் கோவிலில் கொடுக்கச் சொன்னார்.



    
     ஏழைப் பணியாள் எடுத்துச் செல்லும் வழியில் அவனுக்கு அதிகப் பசியெடுக்கவே அக்குலை யிலிருந்து இரண்டு பழங்களைப் பிய்த்துச் சாப்பிட்டு விட்டான்..



    
     மீதிப் பழங்களை கோவிலில் கொடுத்தான். அன்றிரவு செல்வந்தர் ஒரு கனவு கண்டார்.கனவில் இறைவன் வந்து நீஎனக்குக் கொடுத்த இரண்டு பழங்களை நான் சாப்பிட்டேன்;ருசியாக இருந்தது என்றான்.



    
     செல்வந்தனுக்கு மிகக் கோபம் வந்தது. ஒரு குலை பழம் கொடுத்திருக்க இரண்டு மட்டுமே இறைவனுக்குப் போய்ச் சேர்ந்திருக்கிறது. மீதி என்னவாயிற்று எனக் கோபப்பட்டான்.




மறு நாள் காலை அந்தப் பணியாளைக் கூப்பிட்டு விசாரித்தான்.



      அவன் இரண்டு பழங்களைப் பசியினால் தான் சாப்பிட்டதை ஒப்புக் கொண்டு ,மீதிக் குலையைக் கோவிலில் கொடுத்து விட்டதைச் சொன்னான். செல்வந்தனுக்குப் புரிந்தது .அந்த ஏழை சாப்பிட்ட பழம் மட்டுமே இறைவனைச் சென்று அடைந்திருக்கிறது என்று... 

RUBIK'S CUBE SOLUTION ( PDF )


RUBIK'S CUBE SOLUTION ( PDF )









  
















SHORT STORIES-1 {PDF} LEVEL 1: STORIES FOR PRIMARY SCHOOL CHILDREN. LEVEL 2: STORIES FOR SECONDARY SCHOOL CHILDREN.


SHORT STORIES-1 {PDF}

LEVEL 1:  STORIES FOR PRIMARY SCHOOL CHILDREN. 

LEVEL 2:  STORIES FOR SECONDARY SCHOOL CHILDREN. 





















Sunday, 5 May 2013

குட்டிக்கதைகள். 3 - பயம் ஒருவனை முட்டாளாக்கி விடும்...!


பயம் ஒருவனை முட்டாளாக்கி விடும்...! 







      ஒரு காட்டில் ஒரு இளைஞன் நடந்து போய்க் கொண்டிருந்தான். அவனுக்குப் பசியெடுத்தது. ஒரு மரத்தில் உயரத்தில் கனிந்த பழங்கள் இருப்பதைக் கண்டான். மரத்தின் மேல் சரசரவென்று ஏறி அவற்றில் சில பழங்களைப் பறித்துத் தின்றான்.



     மிகக் கனிந்த வாசனையுள்ள பழங்கள் கிளைகளின் நுனியில் இருந்தன. அவற்றை எட்டிப் பறிக்கக் கிளையின் மேல் நகர்ந்து சென்ற போது அவனது பாரம் தாங்காமல் ஒரு கிளை முறிந்து விட்டது.



     சட்டென்று சுதாரித்த அவன் கீழே இருந்த ஒரு கிளையைப் பிடித்துக் கொண்டு தொங்க ஆரம்பித்தான். குனிந்து பார்த்தால் தரை வெகு கீழே இருந்தது. ஏற்கெனவே பயந்து போயிருந்த அவன் மேலும் பயந்து கண்ணை மூடிக் கொண்டு "யாராவது காப்பாற்றுங்கள்' என்று திரும்பத் திரும்ப அலற ஆரம்பித்தான். உள்ளங்கை வியர்த்து வழுக்க ஆரம்பிக்கும் நிலை வந்து விட்டது.



     தற்செயலாக அப்போது அந்தப் பக்கம் ஒரு முதியவர் வந்தார். மரத்தில் தொங்கிக் கொண்டிருந்தவனைப் பார்த்தார். அவன் மேல் ஒரு சிறிய கல்லை விட்டு எறிந்தார். கல் பட்டவுடன் வலியில் கீழே பார்த்தவனுக்கு ஆத்திரம் வந்தது. "பெரியவரே, உதவச் சொன்னால் கல்லால் அடிக்கிறீரே. அறிவில்லையா உமக்கு" என்று கோபத்துடன் கேட்டான்.



     பெரியவர் பதில் பேசாமல் மற்றொரு சிறிய கல்லை எடுத்து அவன் மேல் எறிந்தார். மேலும் கோபமுற்ற இளைஞன் பெருமுயற்சி எடுத்து கையை வீசி மேலிருந்த கிளை ஒன்றை பலமாக பற்றிக் கொண்டு "நான் கீழே வந்தால் உம்மைச் சும்மா விட மாட்டேன்" என்று எச்சரித்தான்.



     பெரியவர் மேலும் ஒரு கல்லை அவன் மேல் வீசினார். இளைஞன் இப்போது இன்னொரு பெருமுயற்சி எடுத்து கிளைமேல் ஏறி விட்டான். விடுவிடுவென இறங்கி வந்த அவன் நேராகப் பெரியவரிடம் வந்தான். அவரை சரமாரியாகத் திட்டினான். "ஏன் அப்படிச் செய்தீர்? உம்மை நான் உதவிதானே கேட்டேன்?" என்றான்.



     பெரியவர் அமைதியாக சிரித்துக் கொண்டே "தம்பி.. நான் உனக்கு உதவிதான் செய்தேன்" என்றார். இளைஞன் திருதிருவென முழித்தான்.



     பெரியவர் விளக்கினார். "நான் உன்னை முதலில் பார்த்த போது நீ பயத்தால் உறைந்து போயிருந்தாய். உன் மூளை வேலை செய்யவில்லை. நான் கல்லை விட்டு எறிந்ததும் பயம் மறைய ஆரம்பித்து நீ என்னை எப்படிப் பிடிப்பது என்று யோசிக்க ஆரம்பித்தாய். யோசிக்க ஆரம்பித்தவுடன் நீயாகவே உன்னைக் காப்பாற்றிக் கொண்டு கீழே இறங்கி விட்டாய். உன்னை உன்னாலேயே காப்பாற்றிக் கொள்ள முடியும் என்று உன் அறிவுக்கு முதலில் புலப்படவில்லை. உன் பயம் உன் கண்ணை மறைத்துக் கொண்டிருந்தது. அதிலிருந்து உன்னை நான் திசை திருப்பினேன்" என்று சொல்லி விட்டுத் தன் வழியே அவர் போய் விட்டார்.



பயம் ஒருவனை முட்டாளாக்கி விடும்...! 


குட்டிக்கதைகள். 2 - கெளதமபுத்தர்



கெளதமபுத்தர்

 





             ஒரு வழியில் நடந்து சென்றார்.. அப்போது 

எதிரே வந்த ஒருவன் மிகுந்த கோபத்துடன் புத்தர்

முகத்தில் காறி எச்சிலை துப்பினான்.. தன்  

மேல்துண்டால் துடைத்து விட்டு.. "இன்னும்  

எதாவது சொல்ல விரும்புகிறாயா..?" என்றார் புத்தர்.  

அருகில் நின்ற ஆனந்தாவுக்கு கோபம் வந்தது. புத்தர் 

ஆனந்தாவை பார்த்து சொன்னார் "ஆனந்தா.. இவர் 

ஏதோ சொல்ல விரும்புகிறார்.. ஆனால் அவருக்கு 

வார்த்தைகள் இல்லாததால் இந்த செயலை செய்து 

விட்டார்.. வார்த்தைகள் பலவீனமானவை இவர் 

என்ன செய்ய முடியும்..?"                                                          

என்று கூறிவிட்டு சென்று  விட்டார்.



           
துப்பியவனுக்கு அன்று முழுவதும் குற்ற  

உணர்வால் நித்திரையே வரவில்லை. அடுத்த நாள் 

காலை புத்தரை தேடியலைந்து கண்டு அவரது  

காலில் விழுந்து அழுதான்.. அப்போதும் புத்தர் 

ஆனந்தாவை பார்த்து சென்னார்.. "இன்றும் இவர் 

ஏதோ சொல்ல விரும்புகிறார் ஆனந்தா..! ஆனால் 

வார்த்தைகள் பலவீனமானதால் இச்செயலை 

செய்துவிட்டார்..!" என்றார். அவன் எழுந்து 

கேட்டான் "நான் துப்பிய போது நீங்கள் ஏன் திருப்பி 

ஒரு வார்த்தைகூட ஏசவில்லை..?" என்று. அப்போது 

புத்தர் அழகான பதில் சொன்னார்.. "நீ எண்ணியது 

போல் நடக்க நான் என்ன உன் அடிமையா.. ?"

 
Design by New Themes | Bloggerized by anand R - goodluckanjana | All-in-One Website
back to top